iki düğümün de bir diğerinden çözülünce alacağı tat
havaya toprağa suya düşen cemre öncesinde yüreklere düşmeli
yolculukların başlangıcı kadar da bitişi hüzünle doldurur insanı
kavuşmanın verdiği huzur unutturur az da olsa ayrılığı
iki düğüm de çözüldükçe buğuya boğar insanın yüreğini
ne zaman bir yolculuğa çıksam yoksul anadolu köylerindeki bölük-pörçük yerleşmeleri gördükçe utanırım çağımdan
her varlık;
kara kapkara bir çıkmaz lekeye dönüşür ruhumda
*
yolculuğum bu kez küçük kızımın öğretim gördüğü erzurum'a doğru
bugüne kadar onlarca kez gittiğim yerlere yine aynı duygularla gitmek yoruyor artık beni
*
ilkyazın geldiğini yüksek rakımlı yerleşimlerde dere kenarındaki söğüt ağaçlarının tepelerinin al renge bürünmesi ile anlıyoruz
heyhat!
bir kat daha arttı oysa şakaklarımızdaki yılgınlık
dağların tepelerinde kar
dur durak bilmeden en çılgın koşusunda hızla eriyip derelere oradan da denize koşma telaşına başladı bile
*
kırlarda ilkyazın çiçekleri bir diğerine rengiyle nispet yaparcasına açmakta
şimdilik ağaçlar tomurlarıyla dişlerini göstererek gülmeye ha başladı başlıyor
ekin için yeni karılmış tarlaların o mayhoş kokusu;
kendi aşkının peşinden gitmek değil midir yolculuğu?
*
arada öylesine başımı çevirip allahu ekber dağlarına doğru bakıyorum
öylesine iç geçirip kendi düşlerime dalıyorum
acaba benim gibi kaçıncı göz değmiş doruklarına da elini uzatıp üşüyerek geri çekmiş?
arada gözümü tarlaların içerisinde tek başlarına duran ağaçlara çeviriyorum
birkaç kuş gelip konuyor insanlardan yorulmuş yapraksız dallarına
arada zorunlu mola veren kardeşim sayesinde cigaramın dumanıyla harekete geçiriyorum bu kısa düşdönümümü
*
kente yaklaştıkça kavak ağaçlarının yapraksız dallarındaki kuzgun yuvaları çekiyor dikkatimi
neden daha önce dikkatimi çekmedi diye de hayıflanıyorum
öyle ki bazı ağaçta iki elin parmaklarından çok kuzgun yuvası var
resmen koloni kurmuşlar
kayıtsız kuyutsuz seçmen gibiler
kuş bilimcilerinin belgesellerine konu olacak cinsten
kuzgun yuvalarını seyrederken ilk aklıma gelense edgar allan poe'nun kuzgun şiiri
bir kez daha okuyup kendimi yeniliyorum
*
-yorulduk ülke olarak artık bahar gelsin diyorum!
..
erzurum
