Her zaman gündemdeki yerini koruyan başlıklardan biri olan Kardeş Kıskançlığı; bir kardeşin ya da kardeşlerin birbirini kıskanması sonucunda meydana gelen, davranış bozukluklarına sebebiyet veren durumlardandır.
KARDEŞ KISKANÇLIĞI BELİRTİLERİ
1) İlgi çekmeye çalışmak.
2) Kardeşine dalgın ya da dik dik bakmak, onu süzmek.
3) Sessizleşmek, içine kapanmak.
4) Sosyal ortamlarda kardeşi varsa gitmek istememek.
5) Aileye tepkisel davranmak.
6) Kardeşinin eşyalarını atmak, parçalamak.
7) Ağlama krizleri, öfke nöbetleri geçirmek.
8) Aile bireyleri ile olan aktivitelerden uzaklaşmak ya da hiç yapmak istememek.
9) Takıntılı davranışlar geliştirmek.
10) Anne babayı bunaltıcı davranışlarda bulunmak.
11) Şimdiye kadar hiç yapmadığı şeyleri yapmaya başlamak.
12) Bebek ya da kardeşe vurmak, saçını çekmek, çimdiklemek.
13) Bebek ya da kardeşin üzerine oturmak, onu ezmeye çalışmak.
14) Kucakta taşınmak istemek.
15) Kasıtlı olarak riskli davranışlarda bulunmak.
16) Kendisinden isteneni yapmamak, inatlaşmak, reddetmek.
17) Parmak emmek, alt ıslatmak, bebek bezi ya da kardeşinin kıyafetlerini giyinmek.
18) Zaman zaman saklanmak, aile bireylerini deneyecek davranışlarda bulunmak.
19) Aile bireylerinin kardeşine karşı tavırlarını izlemek, takip etmek.
20) "Zaten siz hep onu seviyorsunuz!" gibi sitemlerde bulunmak.
21) Zaman zaman üzgün ve korkmuş hissetmek, alınganlık yapmak şeklinde örnekler verilebilir.
KARDEŞ KISKANÇLIĞI YAŞAYAN AİLELERE TAVSİYELER
Her çocuğun ailedeki yeri, değeri aynı olsa bile bazı çocuklar yetenek ve özellikleri bakımından (bebek olması, yaşının küçük olması, özel gereksinimli olması, çok güzel resim yapması gibi) ailenin bilinçsiz ya da dikkatsiz davranışları nedeniyle diğer çocuğun hedefi olabilmektedir. Kardeşini kıskanan çocuklar için en doğru yaklaşım “ADİL OLARAK VERİLEN İLGİNİN, SEVGİNİN OLDUĞU, DENGELİ AİLE” yapısıdır. Bazı rutinleri yaparken çocuktan yardım istemek, ona aferin demek, değerli olduğunu, biricik olduğunu hissettirmek çok anlamlı olacaktır.
Çocuk için kardeşi ile aradaki iletişimi doğru kurmak, ona neyi niçin yapıldığını anlatmak, kardeşi ile alakalı ufak sorumluluklar vermek, gerektiğinde teşvik etmek için minik ödüllendirmeler yapmak (parka gitmek, toka almak, balon almak, lego almak gibi) çocuğun algısını değiştirebilir ve anne ile takım olma davranışı gelişebilir.
Yine çocuğunun ruhsal dünyasını önemseyen aileler çocuklarının bu dönemde hassas olduğunu, abartılı sevgi gösterilerine tahammül edemeyeceğini az çok bilir. Hayatta her şeyde olduğu gibi sevgide de “ÖLÇÜ” çok önemlidir.
Çocuklar temel olarak “KARDEŞLERİNİN VARLIĞINA DEĞİL, KARDEŞLERİNİN VARLIĞINDA PABUCU DAMA ATILIYOR MU?” diye bakarlar. Aile çocuğa özenli davranmıyor, sadece kardeş olan çocuğa karşı daha yönelimli, daha eğilimli bir duruş sergiliyorsa bu tavır çocuğu incitip, onu içten içe “ÇOCUKLUK ÇAĞI TRAVMASI”na bile sokabilir.
HİÇBİR PADİŞAH VEZİR OLMAK İSTEMEZ!..
Bir sonraki yazımız; “Çocukluk Çağı Depresyonu”nda görüşmek üzere, sağlıklı günler dileriz...
