Hep merak etmişimdir,:
‘İstanbul’dan bakınca Karadeniz, özellikle Trabzon nasıl gözüküyor’ diye..
Trabzon sevdalılarının yanında fanatizm derecesindeki olumsuz bakış nereden kaynaklanıyor?
“Ben Trabzonluyum” demenin mutluluğunu yaşamak nasıl bir duygu?
Bu duygu öyle ulvi ki; sonuna kadar ciğerlerinize çekeceksiniz, soluyacaksınız.
Nefes alacaksınız...
Ancak öyle varılır o duygunun tadına.
“Trabzon Ekmeği” yazan, “Trabzon peynirlisi” yazan fırınların önlerindeki kalabalığa karışacaksınız.
Bazen araçların arkasında yazan o güzel “Bize her yer Trabzon” sözünün hazzını yaşayacaksınız.
Plakalardaki 61’leri aramaya bile gerek kalmayacak karşınızda bulacaksınız..
“Vay be hemşehrim” diyeceksiniz.
İnsanların konuşmalarını, esprilerini dinleyeceksiniz.
Gözünü sevdiğim Trabzon’un, gerçek bir marka olduğuna bir kez daha inanacaksınız.
Trabzon üzerindeki  çekememezliğinin nedenlerini öğrenmeye çalışacaksınız.
Kıskançlık krizine neden girdiklerini yaşayarak öğreneceksiniz.
Oradaki Karadenizlilerin, Trabzonluların oluşturdukları  en küçük futbol takımlarının bile bu kıskançlıktan nasibini aldığını gözlemleyeceksiniz.
Nasıl etkilenmesinler?
Nerede başarılı bir bürokrat varsa, nerede başarılı bir iş adamı, bir siyasetçi varsa  çoğu Karadenizli, Trabzonlu.
Doyasıya hemşehrim..
İşte bizim uşaklar..
Hafta sonlarında Karadenizlilerin yoğun olduğu mahallelerde futbol maçlarını anlı  şanlı İstanbul kulüplerinin ikinci, üçüncü antrenörleri niçin takip ederler bilirmisiniz?
Hep merak etmişimdir.
Ya not tutmalarına ne demeli.
Her mahalle maçından sonra özel defterlerine genç çocukların isimlerini niye yazarlar?
Bizim çiçeklerimiz açmadan başkalarının bahçelerini süslemesi için mi?..
Onlar dışardan, biz de içerden o güzelim çiçekleri soldurmaya mı çalışıyoruz?..
Trabzon sevdası gurbet ellerde daha başka oluyor.
Çıkın bakın, bir de Trabzon’a gurbetten..
Ya gazetelerimiz..
Onlarda artık ses veriyor oralardan..
Trabzon gazetelerini bulup almak için akşamdan sipariş vermek zorundasınız.
Bazı gazete bayilerine  bizim güzel SONNOKTA’yı  sordum. Takip edilip edilmediğini merak ettim.
 “Biliyoruz ama buraya gelmiyor. İnternetten okuyoruz” sözlerini duyunca gururlandım. İnşallah kısa bir zaman içinde İstanbul’da da sonnokta olacak.
İstanbul’dan Türkiye’nin nabzını tutmak, Karadeniz’in, Trabzon’un özelliklerini, güzelliklerini anlatmak Trabzon ile iç içe olmak güzel bir olay..
Çileli İstanbul sokaklarından, sıcak gönüllü Trabzon insanlarına selamlar, sevgiler, saygılar gönderiyorum.
Benim  cefakâr, vefakar, vatansever hemşehrilerim..
Her nerede yaşıyor ve yaşatılıyorsa Trabzon ve Trabzonlum ile gurur duyuyorum. Bize gerçekten her yer Trabzon. Trabzon’dan değil İstanbul’dan, Ankara’dan, İzmir’den, Bursa’dan, Antalya’dan bir bakın..
Yok böyle şehir!
Gelin şehrimizle, Trabzonlu oluşumuzla gurur duyalım..