Susmak en güzel cevap derler. Gerçekten öyle mi?
İnsan hala sevdiğine susmuyor belli ki. İçinde duygu kırıntısı kalmadığında ise susup gidebiliyor demek ki.
Şu bir gerçek ki artık sevmeyen gidendi.
Ancak kalanda pek masum değildi.
Unutulabilir mi kaç sene geçse de yaşanan ihanetin ve onca mutsuz gecenin hissi.
Ardından gelen güvensizlik ile tekrardan sevmeye korkan bir kalbin eriyip gidişi.
Bir zamanlar yüzünü görmek için can attığın kişi artık karşılaşmamak için dua ettiğin insana dönüşünce anlıyorsun bir şeylerin değiştiğini.
Önceleri gördüğünde midende uçuşan kelebeklerin yerini sadece bir mide bulantısı aldığında ve zamanında çektiğin acıların bir külü bile kalmadığını fark ettiğinde anlıyorsun artık bittiğini.
Yaşadığın duyguları unutamıyorsun belki ancak tanıdığını zannettiğin insanın her zerresini unutmaya başlıyor ve üstelik bundan zevk alıyorsun.
Hani bir laf vardır ya biri gelir diğerlerinin gittiğine memnun olursun diye.
Gerçekten öyle.
Birileri senin pişmanlığın birileri ise iyi kin oluyor zamanı gelince.
Zaten önemli olan da pişmanlıklarımızdan ders çıkarmak değil midir?
Geçmişe takılı kalıp ilerleyememektense iyi kilerinizi bulmanız dileğiyle
