Kırıklarım var benim içimde büyüttüğüm. Kendime bile söylemeye korktuklarım var sesli söylersem gerçekleşeceğinden çekindiğim. Sen varsın birde sana rağmen büyüttüğüm umutlarım.
Önce kendime itiraf etmeliyim belki de. Ayaklarımın gideceği yöne karar vermeli kalbime söz geçirmeliyim önce. Kalmaya karar verirsem mutlu olacağımı biliyorum. Gitmeyi düşündüğüm yerde ise beni neyin beklediğini bilmiyorum. Yine de keşkeler içinde boğulmaktan ürküyorum.
Bir tarafım ellerin avuçlarımda gözlerim gözlerinin içinde kalsın istiyor. Diğer tarafım ise koşmak istiyor nereye gideceğini bile bilmeden. Bir keşmekeşin içinde savruluyorum. Korkuyorum sanırım hem sana sarılmaya hem de senden ayrılmaya.
Tut ellerimden sıkıca gitme de gitmem biliyorum. Yeşertelim umutlarımızı şimdimize ve geleceğimize karşı. Sadece sarılman bile yeter. Hiç istemiyorum gitmeyi senden. Kovma beni kalbinden.
Küstüm ben bu hayata. En çok ihtiyacım olduğu anda mahrum koydu seni bana. Keşke olsan şimdi burada.
