Akıl tutulması gibi. Trajedi desem o değil Trajikomedi desem hiç değil, şanssızlıkla hiç bir ilgisi olmayan resmen bir hezimetin faturası. Ne yazsam ne söylesem bilemedim. Son dakikalarda her zaman gole gidilirken yenilen gollerin tecrübesinden Trabzonspor hiç ders almamış.Beraberlik belki iki farklı öne geçtiğin bu maçta senin için kabul edilemez bir durum olabilir ama böylesine diri böylesine inatçı ve böylesine azimle mücadele eden bir Hatayspor'dan bir puan bile kardır dedirtecek yerde simdi evine eli boş dönüyorsun.Üstüne üstlük 6 haftada alınan 3 mağlubiyet. Bir hafta önce Beşiktaş maçının galibiyetiyle doludizgin doldurduğun yelkenlerin şimdi paramparça.
Yazık oldu. Futbola da maça da oyuna da taraftarların o iki farklı öndeyken çocuklar gibi sevincine de yazık oldu. Maçın hakemine artık bir şey söylemek istemiyorum. Ne söylenir ki? Trabzonspor’un rakiplerini yenmesi yetmiyor demiştik geçen hafta. Trabzonspor’un maç kazanabilmesi için hakemleri de yenmesi VAR Odasını da yenmesi gerekiyor.Hatayspor'un ikinci gölünde olan eli vermemesi, Abdulkadir'e yapılan sarı kartlık faulde kart göstermemesi,üstüne üstlük bir önceki pozisyonda Hataysporlu futbolcunun yaptığı hareketten daha yumuşak ve direkt rakibine olmayan pozisyonda Bakasetas'a gösterilen kart hakem Burak Şeker’in tecrubesizlikten ziyade art niyetinin göstergesiydi.Hatayspor her maç böyle oynasın Süper Ligde yenemeyeceği takım yok.Umarım sonları bir zamanların Eskişehirspor’u gibi olmaz.
