Çocuklarda beslenme bozuklukları genetik faktörler, duyusal bütünleme bozukluğu, psikolojik faktörler, anatomik ve fizyolojik sebepler gibi çeşitli nedenlere bağlı olarak ortaya çıkabilir. Hangi sebeple ortaya çıkarsa çıksın, beslenme problemleri temel günlük yaşam aktivitelerinden birine katılımı kısıtladığı için hem çocuğu hem de ebeveynleri etkileyen önemli bir durumdur. Besin alımını etkileyebilecek tüm faktörleri dikkatlice incelemek, çocuğun davranışını anlamanın anahtarıdır. Bu nedenle beslenme problemlerinin tedavisi, mevcut sorunların dikkatli bir şekilde ele alındığı koordineli bir multidisipliner yaklaşım gerektirir. Bu yaklaşıma hekim, diyetisyen, ergoterapist, dil ve konuşma terapisti, psikolog gibi çeşitli meslek alanları dahil edilmelidir.

Olumsuz olarak gözlemlenen beslenme davranışının altında yatan sebepler tek tek incelenmeli ve bu doğrultuda çocukların ihtiyaçlarına uygun süreç yönetimi belirlenmelidir.

Ergoterapi açısından beslenme bozukluklarına bakacak olursak, ergoterapi çocukların günlük yaşam becerilerini geliştirmeye yardımcı olan bir terapi yöntemidir. Bu terapi, çocukların yeme davranışlarını ve tercihlerini değiştirmeyi hedefler. Besin seçiciliği, çiğneme güçlükleri, katı gıdaya geçiş yapamama, taneli yemekleri tüketmeme, öğürme ve kusma, besinlerden kaçma, zorlu yemek deneyimleri, oral motor beceri zayıflığı, ağızda yemek tutma, ekranla yemek yeme, yeni besinleri reddetme gibi beslenme problemlerinde profesyonel destek sunar.

Beslenme aktivitesinde problemler olduğunda, şu sorunlar ortaya çıkabilir:

  • Aile üzerinde stres ve yetersizlik hissi.
  • Sağlık ve büyüme problemleri.
  • Davranışsal problemler.
  • Beslenmeye adanan uzun saatler.
  • Tıbbi randevuların sıklaşması.
  • Uzmanlar arası iletişim ve iş birliği eksikliği.
  • Uyku bozuklukları.

Beslenme problemleri için birkaç strateji:

  • Yeme ile ilgili becerilerin gelişmesi için fırsatlar sunun.
  • Yemek zamanı 15-30 dakika ile sınırlı olmalı.
  • Çocuğa saygı gösterin.
  • Ne yeneceğine ve ne kadar yeneceğine karar verirken başkalarının yönlendirmesine izin verin.
  • Ailece yemek yemeyi teşvik edin.
  • İyi davranış modelleri sunun.
  • Çocuk masada kalmalı.
  • Yemek zamanlarını keyifli hale getirin.
  • Çocuğunuzu taklit edin.
  • Çiğnemeyi öğretmek için abartılı ağız hareketleri yapın.
  • Yiyeceklerin şeklini değiştirin (örneğin, kurabiye kalıpları kullanarak).
  • Tabak, bardak ve çatal-bıçak takımlarını değiştirerek çeşitlilik sağlayın.
  • Çocuğu yemek sırasında temizlemekten kaçının.
  • Beğenilen yiyecekleri yeni yiyeceklerle birleştirin.
  • Dikkat dağıtıcılara olan bağımlılığı (televizyon, telefon, oyuncak vb.) kademeli olarak azaltın. Dikkat dağıtma, genellikle olumsuz olarak algılanan yiyeceğe odaklanmamayı mümkün kılar.

Dikkat Edilmesi Gerekenler:
Sözel ve sözel olmayan iletişim önemlidir. Şu ifadelerden kaçınılmalıdır:

  • "YEMEK YE!"
  • "Dene lütfen."
  • "Denersen sonrasında sana bir şeyler alırım."
  • "Burada (terapide) deniyorsun ama evde hayır."
  • "Bunun hiçbir şeyi iyileştirmeyeceğinden eminim."