Boztepe’nin üzerinde güneş henüz yeni süzülmeye başlamıştır..
 Beton yığını binaların arasında yolunu bulan güneş ışınları, zorda olsa Trabzon’un üzerine vurmaya yeni başlamıştır..
Güneş ışınları, perdeden içeri girer iken; odayı hafiften aydınlatan gün ışığı yatağın kenarında bulunan çalar saati yeni aydınlatmıştır..
Saniye, saat üzerinde son turunu atarken, 05.30’a kurulan alarm çalmaya başlamıştır..
Genç adam yanında yatan eşini ve hemen yan kısımda bulunan beşikte uyuyan 8 aylık kızının uyanmaması için hızlı bir şekilde yataktan kendisini fırlatır ve saati susturur..
Kenarda bulunan lacivert elbisesini giyer ve şapkasını eline alır.. Son kez eşine bakar ve kızına döner minik ellerini öper..
Sonra evden çıkar başına şapkasını takar.. Şehir henüz uyanmamıştır..
Durağa doğru ilerler, birazdan zırhlı bir yarım otobüs gelir, kendi gibi aynı elbiseleri giyen arkadaşları koltukta oturmaktadır..
 Amiri, en önde durmaktadır.. ona kafa selamı verir..
Belli ki; gün uzun sürecektir..
Otobüs, Beşirli de bir noktaya gelir ve durur..
Bir grup iner; bizim genç adamda o inenlerin yanındadır.. Lacivert elbisesinin üzerine çelik yelek giyer.. Elinde küçük bir silah, şehre giren araçlar kontrol edilmeye başlanır..

Zaman ilerler..
Genç adam görevi bitirmek üzere tam eve gidecektir ki; az önce uygulama yaptığı noktada bir araç hızlı bir şekilde ayrılır.. Kaçmaktadır..
Bizim genç adam, biraz önce kaçan arabanın beşine düşer farklı bir araba ile kovalamaca uzun sürer saatler sonra adam durdurulur.. Merkeze getirilir..
Şüpheliyi teslim ettikten sonra evine gitmek üzere iken, belinde bulunan telsizden bir anons gelir.. Bir eve hırsız girmiştir.. Genç adam adrese gider..
Vatandaş çaresizdir.. Yardım etmeye başlar.. Hemen hırsız aranmaya başlanır..
Çok geçmeden bulunur.. Yine merkeze teslim edilir.. Her şey bitmiştir.. Yine evin yolu tutulur..
Telefonu çalar.. Bir adreste cinayet işlendi takviye gereklidir.. Semt gergindir gelmesi gereklidir.. Genç adam belirtilen adrese gider..
Semt sakinleşene kadar bekler.. görev tamamlanır.. Evin yolunu tutar..
Bu sıra, Bebek mağazasının önünde geçer.. Minik kızına pencerede gördüğü pembe elbiseyi almak ister, fakat saat çok geçmiştir.. Başı öne düşer eve girer.. Saat gece 01.30’u göstermektedir..
Oda bıraktığı gibidir eşi bir tarafta, minik bebeği diğer tarafta uyumaktadır..
Kenarda bir not alış veriş için para bırakmasını ister eşi.. Bizim Polis yine minik kızının elini öper, eşinin sacını okşar.. Çalar saati kontrol eder 05.30’a kurulu olduğunu görünce uyuya koyulur..
Buna da şükür söyler ve aklına Şırnak Emniyeti’nde görevli devrelerinin geri dönemediği öksüz kalan çocukları aklına gelir gözünden yaşlar yastığa dökülür..
İşte Trabzon polisi..