Türkiye büyük bir acıyla sarsıldı.
O acıyı iliklerimize kadar öyle bir hissettik ki..
Tüm kız evlatlar dün gece anneleriyle uyudu.
O kadar içimiz acıdı ki, tüm gece anneler çocuklarının saçlarını okşadı.
Biliyor musunuz? Hiçbir baba uyuyamadı, Özgecan haberinden sonra.
Hepsi yarın okul yoluna yollayacağı çocuğunu düşündü.
Bir ağabey olarak uyuyamadım ben, benim gibi bir sürü ağabey kardeş gibi.
Korktuk, üzüldük. Özgecan’ı ve insanlığımızı düşündük.
Hiç tanımadığımız bir insan için kimimiz ağladı; kimisi de duvarları yumrukladı. Biliyorum; bazılarınız televizyonlara bakamaz oldunuz.



O iğrenç suratları görmek istemediniz.
Bazınız da, o suratlara öyle bir baktınız ki; o hastane koridorlarında olasınız geldi.
Orada olup ‘Namussuzun’ karşısında tek yumruk olasınız geldi.
Hepinizi anlıyorum..
Sosyal medyada herkes aynı şeyi paylaştı.
‘İdam’ diyoruz, evet ülkemiz öyle bir duruma geldi ki; artık ‘idam’ istiyoruz.
Namussuz o kadar arttı ki..
Artık ‘Kelle’ istiyoruz.
Bunlar olursa Özgecan ve onun gibiler geri gelir mi?
Gelmez ama; biz ibret için istiyoruz!
Belki de ilk defa ülkemizde..
Sağcısı, solcusu, a partilisi, b partilisi bugün aynı şeyleri düşünüyor.
Evet, düşünüyoruz.. Bir sinirle değil; akıllıca düşünüyoruz. Bu yapılmalı; uygulanmalı!..

İDAM İSTİYORUZ! DOĞRU SÖZE NE DENİR!..

Nejat İşler diyor ya;
‘Kadına ne giyeceğini, nasıl oturup, kalkacağını, nasıl konuşacağını, nasıl güleceğini öğretme. Oğluna insan olmayı öğret’
Üzülerek ben bu söze katılıyorum.
Üzülme sebebim, bu alçak ve vahşi olaylarda ailelerin de bir nebze olsun suçu var.
Kızını dövdüğün kadar oğlunla konuşsan; ülkeye iyi bir birey olur, vallahi insan olur.
ŞÜPHEN OLMASIN!...
Ey babalar, eli öpülesi anneler.
Oğlunuza kızına sahip çıkın!..
‘Benim başıma gelmez’ deme gelir..
Bizim semtimize uğramaz deme; uğrar..
Herkesin bu konuda duyarlı
olması ve tek konu ‘İDAM’ altında birleşmesi ülkemiz için önemli.
Bu yasaların değişmesi artık
kaçınılmaz olmuştur.
Gereğinin yapılmasını arz ederim.