Trabzonspor ligin son haftasına gelmeden haftalar önce daha doğrusu “şampiyon oldum artık beni arkadan gelen diğer rakiplerim yakalayamaz” dedikten sonra her hafta hem oyun anlamında düşüşünü hem de mental anlamda bitikliğini son oynadığı Başakşehir karşılaşması ile tescillendirmiş oldu.
Öyle bir ilk yarı seyrettik ki şampiyon takım Trabzonspor’un Başakşehir kalesine şutu yok. İlk yarı maçın her anlamda hakimi Başakşehir takımı idi. Bu görüntü şampiyon takıma yakışmadı.
Trabzonspor ikinci yarıya 3 değişiklik yaparak çıktı. Oyuncu değişiklikleri Trabzonspor’ un oyun üstünlüğünü ele geçirmesin de etken oldu. Özellikle Djaniny ‘in oyuna girmesi hücum organizasyonlarında takıma katkı sağladı. Djaniny‘in bu karşılaşmada kesinlikle ilk 11’de başlatılması gerektiğini ve oyuna alınmasında da geç kalındığını düşünüyorum.
Trabzonspor ‘un ikinci yarı oyun üstünlüğünü kurmasında 3-0‘dan sonra Başakşehir takımının kendi yarı sahasına çekilmesinin de büyük etken olduğunu diyebilirim. Trabzonspor 3-1’i yakalasa da yine de karşılaşmanın Başakşehir takımının istediği şekilde ilerlediğini rahatlıkla söyleyebilirim. Son dakikalarda Koita’nın oyuna neden alındığını anlamış değilim. İkinci yarıya 3-0 geride başlıyorsun son 3-4 dakika kala Koita’yı alıyorsun. Madem alacaksın ikinci yarı başında bu değişikliğin yapılması gerekirdi. Avcı sanırım farkın daha da açılabileceğini düşünerek savunmayı tutmak istedi ise de bunda ne kadar başarılı olduğu tartışılır.
Her zaman ligin son maçları zihinlerde yer alır. Trabzonspor’un önümüzde ki sene de hem şampiyonlar ligin de hem de süper lig de iddialıyım düşüncesini zihinlere kazıması için sezonun son maçında da şampiyona yakışır bir mücadele ortaya koyması gerekirdi.
