Bir sporcu, yapacağı her türlü hareket için belirli derecede bir kuvvete ihtiyaç duyar.
Bu yüzden de kuvvet, kondisyon yetenekler arasında önem açısından ilk sırada yer alır. Bir spor faaliyeti sırasında kişinin kendi vücudunu ya da bir spor araç gerecini ileriye doğru hareket ettirmesine, bir dirence karşı koymasını veya mevcut direnci yenmesine sağlayan hareket yeteneğine “kuvvet” denir.
Herhangi bir spor dalından bağımsız olarak bütün kas gruplarının ortaya koyduğu kuvvete, genel kuvvet adı verilir.
Özel kuvvet ise, belirli bir spor hareketine iştirak eden kasların gerçekleştirdiği kuvvet türüdür.
Sporda kuvvet, başlıca üç şekilde kendini gösterir.
Bu da kuvvet özellikleri olarak adlandırılan bu görünümlerin başında “temel kuvvet” gelir.
Diğer iki özellik ise çabuk kuvvet ve kuvvette dayanıklılıktır.
Temel kuvvetteki bir artış ve vücut ağırlığındaki bir azalma, misli kuvvetin yükselmesine yol açar. Zaten en büyük temel kuvvete sahip olan bir sporcu, aynı zamanda misli kuvveti de en büyük olan kişi demek değildir.
Örneğin; alt sikletlerde yarışan bir sporcunun misli kuvveti, daha üst sikletlerde yarışan bir sporcuya göre daha fazladır.
Kuvvet özellikleri arasında ikinci olarak, çabuk kuvvet, süratle kuvvetin bir karışımından meydana gelir.
Ayrıca çabuk kuvvet, ağır kuvvet hareketleri yapılış şekli fazla kuvvet sarf ederek olur.
Örneğin; bir ağırlığı bir anda itmek, çekmek, taşımak gibi ya da sınav hareketleri vb. icra etmek.
Bütün bu hareketleri yaptırırken bilhassa ses tonuna son derece dikkat edilmelidir.
Ses aynı tonda gayet ahenkli olacaktır, aksi takdirde adeleye tesir eder ve adeleyi sertleştirir.