Çok değil yaklaşık bir ay önce Trabzon Büyükşehir Belediyesi 222 kişilik iş ilanı için binlerce kişi iş başvurusunda bulunmuş, uzun kuyruklar oluşturmuştu.
Öyle ki iş başvurularının yapıldığı Hamamizade İhsanbey Kültür Merkezi’nde başlayan uzun kuyruklar Gazipaşa Caddesi’nde sahile kadar uzanmıştı.
Şimdi de İŞKUR vasıtasıyla Trabzon Büyükşehir Belediyesi’ne Ortahisar Belediyesi’ne ve Milli Eğitim Müdürlüğü’ne toplum destekli program kapsamında 6 ve 9 ay süreyle eleman alımı yapılıyor.
Özellikle Büyükşehir’e 1.500 personel alınacak.
Bir ay önce olduğu gibi bu iş başvuruları için yine binlerce kişi iş başvurusunda bulundu.
Anlaşılan o ki biz bu şekilde daha çok uzun yıllar şehrimizde iş başvuruları için böyle uzun kuyruklar göreceğiz.
İŞKU’un meslek edindirme yönünde çok faydalı programları var.
Fakat bazen İŞKUR vasıtasıyla insanların tembelliğe sevk edildiğini düşünenlerdenim.
Şöyle ki İŞKUR, tek başına işsizliğe çare değildir.
Kısa vadede çözüm üreterek işsizliği erteliyor sadece. 6 ay ve 9 ay gibi sürelerle.
İşsiz gezenler de ‘Nasıl olsa İŞKUR var, 6, 9 ay çalışırım sonra biraz dinlenirim. İŞKUR tekrar program açtığında yine bir şekilde işe girerim’ düşüncesi oluşuyor.
Bu düşünceye sahip çok fazla insan var.
Durum böyle olunca üretime yönelik kimse uzun vadeli plan yapmıyor, hem yetkililer hem de vatandaşlar.
Tabiri caizse ‘Alan razı, satan razı.’ Ama kimse üretim ve kalıcı istihdam için kafa yormak istemiyor.
Özellikle işsiz genç nüfus İŞKUR’a mahkum edilmemeli. Umutlar sadece İŞKUR’a bağlanmamalı. İŞKUR’un meslek edindirme programlarından faydalanılmalı, hatta özellikle işsiz gençler bu tür programlara yönlendirilmeli, ancak böyle geçici iş imkanlarına yönlendirilmemeli, mahkum edilmemeli.
Şu da bir gerçek ki bazı gençler, kolay ve masa başı rahat iş istiyorlar.
Bunun da farkındayız. Bu konuda da başta aile bireyleri olmak üzere toplumun önde gelen isimleri işsiz gençleri, meslek edindirmeye yönlendirmelidir.
Ancak sorgulanması gereken bir durum daha var.
Peki ama şehrimizde kalıcı istihdama yönelik çok fazla işletmemiz, fabrikalarımız var mı?
Var ama ne yazık ki çok az.
Var olan bazı firmalarda üretimi durdurarak işçi çıkarıyor.
Son olarak KETAŞ Gıda’da olduğu gibi.
Bu yüzden şehrimizin tüm dinamikleri, Valiliğimiz başta olmak üzere belediye başkanları, milletvekilleri ve Sivil Kuruluş Temsilcileri birlikte hareket ederek kalıcı istihdam için proje üretmeli.
İşsiz gençlerimizi, kahve köşelerinden kurtarmak için bu şarttır.
Bakın elimizde hazır projeler var, Mobilya Kent Projesi bunlardan bir tanesi, yine Trabzon Mobilyacılar Sitesi’nin üretime dayalı projesi var.
Her ikisinin de projesi hazır, ama bir türlü gerekli adımlar atılıp bu projeler ivedilikle hayata geçirilemiyor. Özellikle Mobilya Kent Projesi onaylanmıştı ama onaylanmakla kaldı.
Ses seda yok, projenin akıbeti belli değil.
Artık tıpkı bu iki projede olduğu gibi şehrimizde üretim ve kalıcı istihdama yönelik projelerin sayısı artırılmalı. İşsizler, sadece İŞKUR’a mahkum edilmemeli.
