kırlangıçlar
göğün kamikazeleri
bir bakıyorsunuz burada bir bakıyorsunuz orada
yarım kalmış hesabı geri dönüp ödeme telaşındaki müşteri gibi
ya da hesap sormak için afra tafra yapmakta kişiye
iki yıl önce taşındığım sitede birkaç tane vardı diyebilirim
hiç kumru da yok
ibibik dediğimiz yerel adıyla tirvana (dirvana)
karga ve alakarga güvercin ve zinos dışında az da olsa yine serçeler meskun
*
günlerdir uykusuzluk çekmeye başladık gene
ülkemizin güneyindeki güzide çam ormanlarımız temmuz’un sonu ağustos’un ilk haftasına kadar yanarken;
insan dışında canlıyı yok sayan sıfatını s/m’in yüzünden çıldırma noktasına gelmemek mümkün mü?
ömrü hayatında bir çift yumurtası yansaydı kıçı tavana değerdi..
onlarca yüzlerce börtü böcek ağaç nasıl da çırpına çırpına yandılar!
*
ağustos ayının ilk haftasına kadar da buralarda (trabzon/ortahisar) her şey kendi olağan debdebesindeydi
ikinci hafta başında bir ara saat 05.00 civarı mutfağa yollandım bir bardak su içmek için
gün ağardı ağaracak
yeni bir doğuma uyanmaktayken doğa çoğunluk izlerim bu renk cümbüşünü
çünkü doğa her an yeni bir seremoniye başlar
sessizliğini kendi içindeki sesleri duyma yaşına erdim-eriyorum-ereceğim
öğreneceğim çok şey olsa da ömrüm oldukça
insanın onca tahakkümüne karşılık sabırla yarasını yalayarak az da olsa kendisini onarmaya çalıştığını yerinde görmek gönendirir içimi
*
bir gün öncesindeki sabah sadece birkaç kırlangıç varken;
bir gün sonrasında komşu sitenin balkon ve pencere pervazlarında olağandışı bir hareketlilik görünce bir an gözlerime inanamadım!
mutfak pencere tülünü yana çekerek yeniden ve daha dikkatli bakmaya başladım
olacak şey değil!
resmen bizim kırlangıçların onlarca-yüzlerce konuğu gelmişti
ancak cızırtıları sönüktü
bir yangından kaçmışçasına evsiz yurtsuz kalmışlardı sanki
devamlı şekilde birbirleriyle istişare ediyorlardı
sabah kahvaltı ederken de arada gözlerim üzerindeydi bu davetsiz konukların
işe yollanacağım zamana denk izledim onları
gün tükenip eve döndüğümde de aynı ritüel devam ededurdu
ertesi birkaç günü de aynı şekilde tamamladım dersem yeridir
daha düne kadar da bu böyle devam etti
*
bu sabah yine özellikle telefonun saatini beşe kurdum ki benim kamikazelerim ne yapmaktalar
ana! o da ne?
kırlangıçlarımın dörtte biri kaldı diğerleri bilinmez diyarlara uçup gitmişti sanki
demek ki aldıkları karar sonucu bir kısım (çocukları olabilir -kendi kurgumca) kırlangıcı geride bırakıp gitmişlerdi
insanım ve bu beni huzursuz ediyor!
..
ortahisar
