Evet ölüm her an peşimizde.
Uyuyoruz uyanacağımızın garantisi yok, dışarı çıkıyoruz başımıza ne geleceğini bilmiyoruz, evde yatıyoruz bir doğal afet olacağını bilmiyoruz, yürürken araba çarpacağının, yüzerken boğulacağımızın ya da ne biliyim binbir türlü çeşit ölüm varken garantimiz var mı sizce;?
Hayat bu kadar kısa ve kesin değilken neden sevdiklerimizle daha fazla zaman geçirip neden kırgın kalıp neden kalp kırıp neden sevdiğimizi söylemeden söyleyemeden bu dünyaya veda edelim? Neden bir şeyleri yapmak isteyip yapmaya cesaret edemediğimiz için arkamızda keşke bırakalım?
Neden arkamızda pişmanlıklar bırakalım?
Dünya çok küçük hayat çok kısa, sevdiklerimizi, elimizde olan şeyleri her an kaybedebiliriz. Varken kıymetini bilelim ki kıymetimiz bilinsin.