Tamer Kırbaç’ın Trabzon Milli Eğitim Müdürlüğü’nden ayrılmasının ardından Gümüşhane İl Milli Eğitim Müdürü Hızır Aktaş Trabzon’a milli eğitim müdürü olarak atandı. Hayırlı olsun.. Yeni müdürün Trabzon eğitimine katkı getirmesini diliyorum. Hızır Aktaş Bey, Türk Eğitim Tarihi’nde önemli bir yere sahip olan ve sosyolojik açıdan diğer illere pek benzemeyen bir ilin eğitimine yön verecek.
Eğitim alanında akademik çalışmalar yapan bir akademisyen olarak, Trabzon’da eğitimle ilgili tespitlerimin bir kısmını sayın milli eğitim müdürü ve Trabzon kamuoyuyla paylaşmak istiyorum.
Trabzon’da eğitimin kalitesi şehri yarınlara taşıyacak yapı ve yeterlilikte değildir. Bir şehrin eğitimde başarısını değişik açılardan değerlendirebiliriz. Bu değerlendirme kriterlerinden birisi, gerek ortaöğretim ve gerekse yükseköğretime geçişte ulusal düzeyde yapılan sınavlarda alınan puanlardır. Her ne kadar sadece bu sınavlarda alınan puanlar üzerinden toptancı bir değerlendirme yapmak doğru değilse de, bu sınav sonuçları bize Trabzon’daki eğitimin niteliği hakkında önemli ipuçları vermektedir. Bu açıdan bakıldığında Trabzon’un karnesi iyi değil. Örneğin Trabzon gibi iddialı bir şehrin geçmiş yıllarda yüksek öğretime geçiş sınavlarında otuzlu sıraların sonunda yer bulması Trabzon’a yakışmıyor. Bu sonuçlarda öğrenciler ve aileler kadar şehri yönetenlerin de payı vardır. Şehri yönetenlerin Trabzon’daki eğitimin kalitesini dert edinerek, Trabzon’u eğitimde hak ettiği yere taşımak için yapmaları gereken şeyler vardır.
Trabzon’da eğitimle ilgili problemlerin bir kısmı şu şekilde sıralanabilir;
-Trabzon’da okul, aile ve çevre ilişkisi istenilen seviyede değildir. Pek çok okulda öğretmenler ailelerden istenilen desteği alamamaktadır.
 -Trabzon’da pek çok aile, çocuklarını eğitime yönelik yeterince motive edememektedir.
 -Trabzon’da pek çok öğrencinin çevresinde kendilerine model alabilecekleri başarılı ve olumlu kişilik özelliklerine sahip insanlar bulamamaktadır.
-Trabzon’da okullarda güvenlik sorunları bulunmaktadır.
 -Eğitim geleneğine ve kültürüne sahip Trabzonlu ailelerin bir kısmı değişik nedenlerle Trabzon’dan ayrılmakta ve çocuklarını büyük şehirlerde okutmaktadırlar.
Eğitimle ilgili olarak yukarıdaki problemleri çoğaltabiliriz. Peki ne yapmalıyız? Kısa vadede yapılması gerekenlerin başında Sayın Valimiz Abdil Celil Öz’ün başkanlığında Trabzon’da eğitime taraf olan bütün unsurlarla (eğitim kurumları, sendikalar, denekler ve aileler...) şehrin eğitimini masaya yatırılmalıdır. Bu çerçevede ayrı ayrı çalıştaylar düzenlenmelidir.
İkinci aşamada, ulusal düzeyde yapılan sınavlara yönelik her bir öğretim alanı için (Tarih, Coğrafya, Fizik, Kimya, Matematik..) ayrı ayrı, çalışma grupları oluşturulmalı ve her bir dersin geçmiş yıllardaki başarısı kendi içinde değerlendirilerek stratejiler oluşturulmalıdır. Üçüncü olarak, etkili ve verimli çalışma stratejileri öğretmen ve öğrencilere öğretilmelidir. Bunun dışında özellikle öğretmenlerimize proje hazırlama eğitimi verip, ilk ve ortaöğretim düzeyinde özellikle TÜBİTAK projelerine katılmaları teşvik edilmelidir. Proje hazırlama süreçleri hem öğretmelerin ve hem de öğrencilerin motivasyonunu artıracaktır. Bunun dışında proje süreci, öğrencilerin kendi kendine öğrenebilme becerilerini geliştirecek ve bu durum ulusal düzeyde yapılan sınavlarda öğrencilerin başarılarını da arttıracaktır.