TRABZON DOĞALGAZ'LA BARIŞIK YAŞAMALI!


Kış ayının yaklaşmasıyla birlikte kendini yeniden gösterecek bu sorun karşısında ağlamak-sızlamak ve dert yanmak yerine çözüm üretmek zorundayız..

Çözümün bir ayağında biz vatandaşlar var.
Topu her defasında kurumlara atmak ve tek suçlu olarak onları göstermek işin kolay tarafı.
Vatandaş olarak ne kadar duyarlıyız..

Sorsak hepimiz..Ama öyle değil. Nasıl mı?
Bakın Trabzon’da doğalgaz çalışmaları hızla sürüyor.
Şu ana kadar abone olan doğalgaz sayısı 12 bin 454..
Bu rakam yıl sonuna kadar 35 bine çıkartılma hedefi var.
20 bin 30 daire ile bin 342 işyeri doğalgazla buluştu..
19 mahallede doğalgaz çalışması sürüyor.

Doğalgaz güvenli-temiz ve ekonomik olmasına rağmen Trabzon’da istenen düzeyde değil..
80 bine yakın su abonesi olan Trabzon merkezde doğalgaz ile buluşma sayısı 40 binlerde kalacak görünüyor.
Yani şehrin yarısı “mahallesine doğalgaz gelse” bile abone olmak istemiyor..
Kömüre devam..!

Böyle mi duyarlı olacağız..
Oysa Trabzon doğalgaz ile barışık yaşamalı, hem cebine hem sağlığına hem de şikayetçi olduğumuz hava kirliliğine önlemini almalı
Trabzon doğalgaz konusunda hedefini tutturmalı.
Şehrin tamamının doğalgazla buluşması 2017 yılını bulacak gibi..
Çalışmalar hızlandırılmalı, eksikler tamamlanmalı, özellikle de doğalgaz çalışması sonrası adeta çukur olan yollar bakımdan geçirilmeli..
***

BU OKULU GÖZÜNÜZE SOKUYORUM..!

Giresun’un Duroğlu Beldesi’ndeki Şehit Zafer Konak Ortaokulu’nun başarısını tebrik ediyorum.
İl Genelindeki 133 okul içerisinde 3.sıraya yükselmiş..
Geçen dönem 30 okulu arkasında bırakan Şehit Zafer Konak Ortaokulu’nda hedef bu yıl birincilik..
Okulda hiçbir öğrenci dershaneye gitmiyor..

Öğretmen öğrenci ve veli dayanışması başarının mimarı..
“Dershane olmadan başarı olmaz” diyenlerin gözüne sokuyorum bu okulu..
Benim verdiğim sade bir örnek..

Trabzon’da ve bölge illerde bunu başarmış çok okul var..
Yeter ki “Dershaneler kapanmasın çığırtkanlığı yapmak” yerine bu okulların nasıl çoğaltırız, bu başarıyı nasıl yakalarız, bu dayanışmaya nasıl ulaşırız kavgası yapılsın ..
İşte o zaman eğitimde adalet yerleşir..

 “Parası olanın okuyacağı olmayanın sürüneceği” bir anlayıştan o zaman kurtuluruz..