Trabzon 1. Amatör Küme A grubunda mücadele veren Esiroğlu Beldespor’un 22 yaşındaki forveti Hakkı Can Şaffak, hedefinin çocukluğundan beri hiç şaşmadığını belirterek, ‘’Belki biraz uçuk kaçacak ama üstüne daha çok koyup ülkemi Avrupa’da temsil etmek ve ay yıldızlı formamızı giymek istiyorum’ dedi.
22 yaşında, Hakkı Can Şaffak, Tonya doğumlu, Birçok kulüpte forma giydi. En son Esiroğlu Beldespor’un başarısı için ter döküyor. Söz Hakkı Can’ın. ‘’Adım Hakkı Can soyadım Şaffak. 05.01.2002 doğumluyum. Trabzon’un Tonya ilçesinde gözlerimi hayata açtım. İçinde futbol tutkusu hiç bitmeyen bir çocuk olarak dünyaya geldim. Biz 4 erkek kardeşiz. Annem ve babam içinde bulunan bir çekirdek aileyiz. Annem ve babam çiftçilikle beraber bizlere ellerinden gelen her şeyi yaparak bizi bu yaşlara kadar getirdi. Ailenin en küçüğü benim. En büyük abim Giresun’da imamlık görevi yapıyor. Onun bir küçüğü Tekirdağ’da otomasyon işiyle uğraşıyor. Benden bir büyük abim ise Rize’de polis memuru. Bu görevlere gelene kadar çok zorluklar çektik. Merkeze çok uzak olmanın zorlukları olsun, imkansızlık olsun zor geçti. Annem ve babamın hakkını asla ödeyemeyiz. Buradan da ellerinden ve gözlerinden öpüyorum hepsinin.’’
Futbola 15 yaşlarında Trabzon Amatör küme ekiplerinden Ortahisar Kanuni FK’de başladığını anlatan Hakkı Can, ‘’Durumumuz çok elverişli olmadığı için futbola 15 yaşında Ortahisar Kanuni Futbol kulübünde başladım. Başlama hikayemse şöyle Tonya’da liselerarası şampiyonu ve gol kralı oldum. Beden Eğitimi öğretmenim Salih Boz ve rahmetli Aziz Özkan benimle çok ilgileniyorlardı ve beni merkeze yollamak için çabalıyorlardı, orta okuldayken de öğretmenlerim babama çok baskı yapıyordu yollayalım gitsin bu mesleği çok seviyor ve bu meslekte çok yetenekli diye ama söylediğim gibi imkânsızlıklar peşimizi bırakmadı. Aziz Özkan ve Salih Boz elimden tutarak beni Ortahisar Kanuni Futbol Kulübü’ne yolladı futbol hayatım orda başlayıp her sene şampiyonluklarla geçti.’’
Şaffak, şöyle devam etti. ‘’Ortahisar Kanuni Futbol Kulübü’nden ayrılmadan önce Trabzonspor altyapısı benimle ilgileniyordu. Transfer yasakları yüzünden olmadı . O an bütün umutlarım yıkılmıştı. O dönem başka takımlardan da teklifler alıyordum. Benim için daha iyi olacağını düşündüğüm Trabzon Hekimoğlu Futbol Kulübü ile anlaştım ve 3 sene de orada forma terleterek bir çok başarıya imza attık. Altyapı serüvenim bitmişti artık.A takım seviyesinde yolumuza devam etmek zorundaydık. O dönem Trabzon Doğanspor kuruldu. Doğanspor ile bal liginde 1 sezon forma terlettim. Güzel de sonuçlar elde ediyorduk. Sezon bitince yeni sezonda Hatay’ın bir bal takımı olan 5 Temmuz İskenderunspor benimle görüştü ve oraya ılımlı bakmıştım. 2 ay devam ettim. Bazı sıkıntılardan dolayı ayrılıp yine Trabzon Bal temsilcisini geri döndüm.’’
Kendini tarif eden genç futbolcu şöyle devam etti. ‘’Kendimi şöyle analiz edebilirim. Doğuştan ve büyüdüğüm bölgeden dolayı kendine özgü bir güç ve kuvvetim var patlama gücüm vardı. Fuleli bir oyuncuyum. Oyun görüşüm iyi. Biraz daha teknik kapasitemi ve son vuruşlarımı geliştirmeliyim diye düşünüyorum. Trabzon amatörü bence her sene geriye gidiyor. Gelişim olarak da yukarıları oyuncu transferi bakımından da geriye gidiyor. Bu duruma çok da üzülüyoruz. İnşallah oyuncu grubu da, bu işlerden sorumlu kişilerde Trabzon Amatörü ’ne daha çok sahip çıkıp, daha iyi yerlere götürmek için elinden geleni yapar. Hedeflerim çocukluğumdan beri hiç şaşmadı. Belki biraz uçuk kaçacak ama üstüne daha çok koyup ülkemi Avrupa da temsil etmek ve ay- yıldızlı formamızı terletmek istiyorum’’
Golcü oyuncu, ‘Eğitim durumum ilkokul ve ortaokulu Tonya İskenderli ‘ de okuyup bitirdim. Liseye başladığım ilk sene Tonya Anadolu lisesinde devam ettim. Sonra futbol oynamak için merkeze geldiğimde Akçaabat Yaylacık Anadolu lisesinde bir sene okudum. Oradan Fatih Anadolu lisesinde yarım dönem eğitimime devam ettim. Son olarak Erdoğdu Anadolu lisesinde 1.5 yıl hem okul takımında futbol oynayıp hem de okulumu bitirdim. Şu an Giresun üniversitesinde Radyo ve Televizyon Bölümünu okuyorum.Hayatımın kısa bir özetini sizinle paylaştım. İsmini geçiremediğim ve üstümde çok emeği olan çok güzel insanlar tanıdım. Çok mükemmel hocalarla çalıştım. Hepsine çok teşekkür ediyorum. Son olarak tekrardan asla hakkını ödeyemeyeceğim. Annem , babam ve abilerimi çok öpüyorum hepsine burdan selam olsun.’’