Beni bu son otobüste sevgilim unuttu şoför abi!
Kusura bakma belki dalgındı, belki düşünceliydi. Kim bilir, kim bilir ne derdi vardı. Yoksa her zaman elimden tutardı...
İstersen al beni kayıp eşyalar bölümüne teslim et!
Soran olursa arka koltukta buldum de, unutulmuş de
Sonra hiçbir şey yokmuş gibi çek git evine şoför abi,
Üzerimde de kimlik falan arama, kimliğim sevgilimde kaldı benim.
Adresimi sorma; evim yok barkım yok
Şu hayatta sığınacak kimsem yok.
Ümitlerim grevde, hayallerim bitkisel hayatta...
Saatini şaşırmış güneş gibi akşam doğuyor sabahları batıyorum.
İçimde sonsuz özlemlerin yaygın ateşi, onun hasretiyle yanıyorum.
Yoo, hayır şoför abi! Biraz eskimşim yıpranmışım dşye
İşe yaramaz eşyalar bölümüne atma beni,
Sevdiklerinin değerinin bilir benim sevgilim,
Beni bugün unutmuş olsa da yarın mutalaka arayacaktır.
Ve eski bir eşyasını bulmuş gibi, sevinçten hıçkıra hıçkıra ağlayacaktır....
