Bu, Trabzonspor için bir teşekkür yazısıdır. Unutulmayacak bu sezon için bu özlemi yaşayan, yaşatan, bunun için çaba sarf eden herkese genel olarak teşekkürler.
Ancak ayrıca…
İlk olarak sana teşekkürler Tasos. Ateşi yakan adam, teşekkürler. Ateşi yaktığın için değil komşu yörenin sirtakisini bu topraklarda oynayıp alkışlattığın için.
Ve tabi ki sana da teşekkürler Siopis o yörenin topraklarından gelip bu yörenin kolbastısını sahiplendiğin için.
Unutmadan, teşekkürler Özkan Dedem. Birçok şey için elbette, ancak bu kez; bu kadar güzel ifade ettiğin için...
“Bu sadece kupa meselesi değil. O sevinci, o övüncü bize yaşatmadılar” deyişine mesela... Ya da
“Trabzonspor yaylaların sisidir” deyişine…
Teşekkürler Dozer, bir başka takım kaptanın arkasından sahaya çıkmadığın için…
Takımı şehir dışında hevesle bekleyen gurbetçi tayfaya da teşekkürler. Takvimi ellerinden düşürmeyip ilmik ilmik gittikleri yollarda bıraktıkları yol hikâyeleri için.
Teşekkürler, takımı Bayburt’ta yanlış yolda saatlerce bekleyen çocuk. Ve sana da teşekkürler kaptan, bizim gibi duygulandığın için.
Gözyaşlarını mendiline usulca silen Halit Amca sana da teşekkürler. Bizlere 77 yaşında utanmadan mutluluktan ağlanabildiğini gösterdiğin için...
Teşekkürler, ben hiç inanmıyorum deyip hiçbir maçı kaçırmayan abiler… İçin için inandığın, her şeye inat hiç yalnız bırakmadığın için…
Ha tabi ki sana da teşekkürler Hamsik, bu kadar güzel sevdirdiğin; geçmişinde, bizimle benzer bir hikâyeyi biriktirdiğin, bizim kadar yaşadığın, yaşattığın için.
Ayrıca teşekkürler;
Z kuşağı, bizi bu yarışa tekrar inandırdığın için...
Gugar parmaklı nenem, bordo iplikle maviyi bu kadar güzel yakıştırdığın için…
Bayrağını sandıkta özen ile saklayan aksi dedem, bıkmadan usanmadan Ali Kemal’i anlattığın için…
Tüm Trabzonspor taraftarları, bu kadar güzel eğlenebildiğin için… Eğlenirken kırmadığın, mutluluğa kurşun sıkmadığın için…
Mavi yağan yağmur, gözyaşlarını sakladığın için bu kez... Bordo kokan toprak, geçmişlerimize hikâyeyi anlattığı için.
Tabi ki teşekkürler Bay Beyin. Tüm olasılıksızları olağan yaptığın için... Gülüşün için ayrıca…
Ve sana da teşekkürler dingin denizler yerine Karadeniz’in dalgalı seçen Avcı. Dalgalı denizleri seçtiğin için değil, bu denizin tez canlı uşaklarına sabrı öğrettiğin için. Sonsuz teşekkürler Avcı…
Teşekkürler Trabzonspor, bunu bize yaşattığın için.
Rüya gibi bir şeydi, ancak rüya değildi.