Şu memleketimin haline bak!
Hay Allah ayaklar baş olmuş başlar ayak!
"Söz ağızdan çıkana kadar senin esirin, çıktıktan sonra sen onun esiri olursun" diye bir söz var. Galiba Ümit Özat denen Fener artığı edepten nasipsiz kişi, Şenol Güneş gibi eğitimci kimlikli bir hocaya 'Türkçe konuşamıyorsun' demiş.
Kendisi bülbül maşallah!
Kırk gün konuşsa ne dediği anlaşılmayacak zevatken, utanmadan dili gündem yapmış.
Böyleleri için ecdad ne güzel söylemiş: "Bir şey biliyorsan konuş ibret alsınlar, bilmiyorsan sus adam sansınlar" diye.
Senin için gözyaşı döken insanları, 'aldığın sonuçla Fener'e yarayamadın' diye böylesine hoyratça aşağılamak, hangi haram ceşmeden su içtiğinle alkalı bir şey olsa gerek.
'Büyüğün' velev ki hatalı bir söz söyledi. Hemen en galiz ifadelerle ekşimen mi gerekiyor! O Güneş ki seni ilk milli takıma alanmış bir de...
Ya almasydı neler söylerdin, mazallah!
Sen, şike sürecinde önce doğru beyanatlar veren, sonra 'kulak çekilme azizliğine uğrayıp' yüz seksen derece çark eden çarkçıbaşı değil misin?
Hani Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan eleştirdiği siyasi liderler için bir söz kullanıyor ya 'sizin cemaziyülevvelinizi biliriz' diye. Ben de seninkini bilirim sevgili Özat.
"Mürekkep yalamadan alim, büyük bilmeden salim" olmaya kalkman bundan galiba.
Trabzon'a bir takımın başında hoca olarak maça çıktığında cahil cüheyla taraftar, sana kem söz söylemeye kalktığında 'ayıptır' diye duvar oluşumdan pişman değilim. Ben insanlık görevi için kanı kaynayan delikanlılara 'susun, yakışmaz' dedim. Çünkü sen 'milli' formayı terletmiş bir insansın. Bizi temsil edenlere başka başka gerekçelerle saygısızlık yapılmasına dün de bugün de elimden geldiği kadarıyla izin vermem. Ama sen 'nefret ve kin diliyle' kelamı kirlettin. Kelamı kirletenin selamı alınmaz bilmez misin?
Ey Özat; sana bir dost nasihati vereyim. Ben Artvinliyim ama Trabzonluları iyi tanırım. Onların dostlukları da düşmanlıkları da büyük olur. Sen sen ol; eline, beline, diline ship ol. Elden murat memlekettir. Dilden murat Türkçedir. Soydan murat Türklüktür. Bu üçünün harman olduğu Trabzon şehrine ve onun evlatlarına dil uzatman öz atı üvey at yapar.
Benden sana bir insanlık daha! Bir özürle işi tatlıya bağlamanı salık veririm!