Şehrimizde işsizlik sorunu yadsınamaz. Trabzon’da işsizlik rakamlarına değinmek isterim.
2017 yılı Haziran ayı sonu itibariyle Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü'ne kayıtlı işsiz sayısı 34 bin 205 olarak açıklanmıştı.
Açıklanan verilere göre işsizlerin yaş gruplarına göre dağılımında en fazla işsiz nüfusunu 8 bin 67 kişi ile 20-24 yaş grubundakiler oluştururken, bunu 6 bin 514 kişi ile 25-29 yaş grubundakiler takip ediyor.
Bu verilere göre 34 bin 205 işsiz sayısının yarısını genç vatandaşlar oluşturuyor diyebiliriz.
Elbette işsizlik sorununu tam anlamıyla ortadan kaldırabilmek mümkün değil.
Yalnız en aza indirebilmek noktasında projeler ve yatırımlar yapılabilir. Birkaç yıldan beri şehrimize kazandırılması planlanan Mobilya Kent Projesi var.
Bu proje kapsamında yetkililerimiz, yaklaşık 2000 istihdamın sağlanacağını söylüyorlar.
İlk etapta bu rakam kulağımıza çok hoş geliyor.
Ancak bu rakam için afaki diyenler de var. ‘Orada çalışabilecek 2000 kalifiye eleman şehrimizde var mı?’ diye sorgulayanlar var.
Belki haksız da sayılmazlar yalnız bu yatırımın hayata geçirilmesi için bir engel değil.
Bu rakam 2000 olmasa bile 1500- 1000 kişi istihdam edilse bu bile şehrimizdeki işsizlik sorununa çözüm olabilir. Demem o ki şehrimizdeki istihdam sorununa çözüm olabilecek yatırımların önünü tıkamak yerine açmak zorundayız.
Bir an önce yatırımcının önü açılması noktasında yatırımcılara destek olmak zorundayız.
Zaten bakıldığında şehrimizde istihdama yönelik yatırımlar neredeyse yok denecek kadar az.
Bu yüzden elimizde hazır proje var, bu fırsatı tepmenin de bir manası yok diye düşünüyorum.
Proje için arsa sorunu da çözülmüştü; yaklaşık 7 ay önce Arsin’de projenin hayata geçirilmesi planlanıyordu.
Şuana kadar hala bir adım atılamadı. Ancak önümüzdeki hafta proje ile ilgili sürpriz gelişmeler olabilir. MOBİAD Başkanı Alper Bektaş, süreçle ilgili önemli gelişmeleri aktaracağını söylüyor.
Umarız, Başkan Bektaş, şehrimiz adına güzel müjdeler verir. Bekleyip göreceğiz.
Dileğimiz o ki projenin en kısa zaman içerisinde hayata geçirilmesi.
Bu konu ile ilgili farklı bir konuya daha değinmek isterim. Şöyle ki bu proje hayata geçirildiğinde orada çalışması planlanan 2000 kişilik işçiler arasında Trabzonlu işsiz vatandaşlarımızdan kaç kişi çalışacak?
Hepimizin malumudur, şehrimizde Afganistan, Suriye uyruklu mültecilerin sayısı azımsanamayacak derecede fazla.
Afgan ve Suriyeli vatandaşlar da elbette ekmek peşinde koşuyor.
Sadece Trabzon’da kendi vatandaşlarımız işsiz değil. Eğer orada Afgan ve Suriyelilerin büyük bir çoğunluğu istihdam edilip bizim işsiz vatandaşlarımızdan az sayıda kişi istihdam edilirse işte o zaman baltayı taşa vurduk demektir.
Yanlış anlaşılmasın, elbette Afganlı, Suriyeli vatandaşlar da kaçak olarak çalıştırılmadığı müddetçe onlara da ekmek kapısı açılabilir.
Fakat kendi vatandaşımız işsiz gezerken böyle bir hamlede bulunmak çok büyük hata olur.
O zaman bu yatırımın şehrimize çok fazla bir faydası olmaz.
Önce kendi işsiz vatandaşlarımıza faydamız olmalı. Kendi ülkemizde kendi vatandaşımızı garip durumuna düşürmenin bir manası yok. Orada çalışacak olanların büyük bir çoğunluğu kendi vatandaşımız olmalı.
Diyeceksiniz ki durduk yere bu da nereden çıktı? Zaman zaman bu tür söylentilere şahit oluyoruz da o yüzden. Ama inanıyorum ki bu proje hayata geçirildiğinde önce kendi vatandaşımız istihdam edilecektir. Aksi olursa işsiz gençlerimiz sokaklarda volta atmaya, kahvehane köşelerinde vakit öldürmeye devam ederler.
Bu arada hayatını kaybeden ve hepimizi derinden üzen Trabzon’un önemli işadamlarından, değerli büyüğümüz Celal Hekimoğlu’na Allah’tan rahmet; ailesine, yakınlarına da sabır dilerim. Trabzon’umuzun başı sağ olsun.