Nerelerden nerelere geldik
Bir bak halimize...
Biz anneler, babalar ne uğruna bu hayatın çilesini, yaşam korkusuna katlanırız.
Bedenlerimizden birer parça çocuklarımızın geleceği için değil mi?
Devlet vatandaşlarımızın eğitimlerini güvence altına almakla sorumlu değil mi?
Her anne baba çocuklarının ülkesine iyi bir birey olması için uğraş vermez mi?
Her zaman pırıl pırıl beyazlar içerisinde okullara yolladığımız, ülkemizin geleceği fidanlarımız akşamları siyahlar içerisinde dönerlerken
Neymiş tasarrufmuş!
Dönüşlerinde okullardaki temizlik müstahdemlerinin kaldırılmasıyla her gün içimizdeki ölümcül endişe; acaba çocuklarımız hijyen olmayan, çöplerin dağ olduğu okullardan hangi enfeksiyonlarla eve gelecekler?
Hangi bürokratlar bilir de çaresine bakar
Nedense ülkemizdeki bürokratların yüzde sekseninin çocukları İmam Hatipte okumazlar.
Ya vakıf üniversitelerinde, ya da kolejlerde okurlarken toplumun yüzde sekseni yoksulluk içerisinde devlet okullarında okurlar.
Aç gidip aç dönerlerken, bir de üstüne üstlük mikrop üreten çöplerin karşısında ders görürler…
Bizler mükemmel değiliz ama akşam kapımızın önünde çocuklarımızın bu halde dönüşlerini gökyüzüne bakarak bekleyecek insanlar da değildik…
Hiç bir çocuk, hiç bir anne, baba bunları hak etmiyor.
Neredesin Mahmut hoca!
Neredesin …!