Futbol üç ihtimalli bir oyun.
Elbette bu ihtimaller içinde kaybetmek de var ama kabullenmek yok.
1 haftadır lider takımın taraftarı olarak bu maçı bekliyoruz.
Maçın başından 90.dakikaya kadar vasattık ve hepimiz uyuduk,artı 4 hariç.
Bundan önceki kazandığımız maçlar da dahil hop oturup hop kalkan,rakibi biraz daha silkeleyen oyunu bayağı zamandır bekliyoruz.
Böyle gitmeyeceğini biliyorduk.
Üst üste 2 aynı kadroyla oynamayalı bayağı oldu sanırım.
Zor tabi sürekli değişen oyuncuyla aynı takım performansını ortaya koymak.
Bu sefer üretici Nwakeame sakatlandı.
Usta ayaklarımız bir bir sustu.Oyun şablonumuz bir türlü şekillenemedi.
1.bölgeyle 3.bölge arasında köprü kuracak Berat çok aksadı.
Bu genç yaşta bu kadar az mücadele ve hatalı oynamak ona yakışmadı.
Bana göre son zamanlarda bayağı form düşüklüğü var.
Bu bölge için artık Parmak da Siopisle beraber düşünülebilir.
Maçın başından sonuna kadar usta ayaklarımız Bakasetas,Hamsik ve diğer oyuncuların rakip tarafından markajı futbolcularımızı rahatsız etti.
Öne,rakip arkasına hızlı oynamak,buna hafta içi daha iyi çalışmak yerine ısrarla geride paslar yaptık.
Konsantrasyon eksikliği yaşadık.
Bizden dönen veya rakipten seken ikinci topların hemen hepsini onlar aldı.
Antalyaspor ise futbolun doğrularını yaptı. Önde adam adama bastı,geri çekilmedi, çok koşup çok mücadele etti.
Bir anlık hatamızdan sonucu aldı.Bu da var futbolda. Geriye düştüğümüzdeki tepkisiz kalışımız zorumuza giden durum.
Artık bu maçın kaybedilme hırsını Hatay maçına yansıtıp, lidere yakışır görüntü verme zamanı geldi de geçiyor bile.
Unutmayalım ki kimse bir maçla şampiyon olmaz,bir maçla şampiyonluğu kaçırmaz.
Artı kimseye de altın tepside şampiyonluk sunmazlar,hele bize hiç sunmazlar.
Hakem maçın başından sonuna kadar bizi sarıya boyadı,onları es geçti.
Edgar rakip ataklarda Egemen hocasından kollarının pozisyonunu öğrensin lütfen,bu kaçıncı oldu.
Namağlup ünvanının verdiği baskıda geçer inşallah.
Biraz futbol zamanı!
