Başlıktan anlaşılacağı gibi bugünkü konumuz İstanbul’da Karadeniz derneklerimiz ve Karadeniz medyamız.
İstanbul’a Karadeniz’den veya herhangi bir yerden gelenlerin buluşma yeri olarak bilinir derneklerimiz. Oysa bilindiği gibi değil. Ben ilk geldiğimde 2002 yılında ilk uğradığım Bahçelievler Trabzonlular Derneği’nde maalesef düşündüklerimi göremedim. Ondan sonra da hemen hemen İstanbul’daki tüm Trabzon ve diğer il ilçe derneklerine mesleğim gereği haber yapmak üzere çok ilgi göstersem bile yavaş yavaş uzaklaşıyorsun derneklerden. Çünkü derneklerde maalesef “Oooo naber hemşerim hoş geldin, nerden geldin ne zaman geldin. Hayrola ne iş edersun ne yersun ne içersun, niye geldun İstanbul’a“ diye soran olmadı.
Daha doğrusu gerek İstanbul’da gerekse de derneklerde edindiğim tecrübe ile “TIRNAĞINI UZAT DA KAFANI KAŞI” atasözünü kulağıma küpe yaptım Yavuz Sultan Selim Han’ın yaptığı gibi. Çok güzel bir öğüt, bu öğütü sana anan baban vermez ama İstanbul’da öğrenerek yaşamaya çalışırsın. Güzel bir söz bence…
Trabzon’dan İstanbul’a gelirken bir gazeteci hemşerim bana “Bak Ümraniye’de dernek var uğra” dedi, bir uğradım daha uğramadım.
Çünkü maalesef derneklerdekilerde hoş geldin demek bile ne kadar da zormuş!
Ancak gurbette dernek aslında hemşeri dayanışmasıdır. Özlediğin bir hemşerini görmek için uğrarsın veya birkaç hemşerinle muhabbet etmek istersin.
Yok öyle bir muhabbet! Elbette ben diyeyim 150 siz deyin 300 tane Trabzon ve diğer Karadeniz il ve ilçelerinin dernekleri var İstanbul’da. Mutlaka istisnai dernekler vardır. Mesela aklıma gelenlerden biri Yenibosna’da bulunan Of Hayrat makililer Derneği, mevcut başkanı dernekçiliği layıkıyla yapan İdris Türk başkan. Bu dernekte Trabzonspor maçları televizyonlardan çok rahat izlenir. İstanbul’da olan Karadeniz gazeteleri her gün diğer gazetelerle alınır. Sohbet ve muhabbet bölümleri vardır, oyun bölümleri de vardır.
Geldiğimden bu yana derneklerle iç içe oldum basın mensubu olarak. Bir gün yine bir Trabzon derneğinde verilen kahvaltılı toplantıya gittim ve yanımda Sivas derneklerini de takip eden bir gazeteci arkadaşımla berberdik. Orada basına gösterilmeyen ilgisizliği görünce bana “Bizim Sivas derneklerinde özellikle basın mensuplarına özel yer yaparlar ve orada otururuz, hatta en önde masa yaparlar demişti” o an kıvırdım ve dedim ki “Yok ya bize her yer Trabzon” gülümsedik işte…
Benim bu yazdıklarımı teyit eden ise İstanbul’a ilk gelen Günebakış Gazetesi sonra Taka sonra da her türlü reklamları yapmasına rağmen tutturamayan Karadeniz Gazetesi.
İstanbul’da derneklerin başındaki başkanlar ve yönetim kurulları Trabzon merkezini, kültürünü, sosyal yaşamını bilmeyebilir ama temsil ettiği o ilin sosyo-ekonomik yapısını öğrenerek temsil etmesi gerektiğini bilmez mi?
Burada yaşayanlar da elbette ki Trabzon’u ve ilçelerini buradan takip ediyorlar öyle veya böyle. Bazıları var ki medya ilişkilerinde Trabzon için bazı olumsuz düşüncelere sahip oluyorlar. Medya dedi mi haberini haber özelliğiyle yapmalısın para özelliğiyle değil. Siz parası olana haber yaparsanız parası olana köşe yazısı yazdırırsanız, yaptığınız haber sonrası da para talep ederseniz küçülürsünüz. Adamın biri apar topar İstanbul’a geliyor bilmem hangi iş adamının veya bakanın siyasetçinin düğününe geliyor, elinde fotoğraf makinası bile yok!
Neyse bana göre İstanbul gibi mega kentte herkes işini layıkıyla yaparsa, dernekler hemşerileriyle kaynaşma tanışma yeri yaparlarsa yaptıkları güzellikleri başta hemşerileriyle paylaşmak için medyaya ihtiyaç duyalar ve önemsemeleri gerekir. Medya ve derneklerimiz birbirinden ayrılmaz parçalar olarak bir bütün olmalıdır bu gurbette.
Akıllı telefonlar çıktı ama gazetecilik bitmez bu ülke de…
En son yapılan Trabzon tanıtım günlerinde neden Trabzon basınına yer verilmedi. Bunu önce biz meslektaşlarımızla sorgulayalım, sonra da dernek başkanları ve yetkilileri!
Trabzon medyası ve sivil toplum kuruluşlarının temsilcileri temsil yeteneği olan kişilerden olmazsa eski güzel günleri çok ararız.
Bu arada Trabzon Dernekler Federasyonu’nun Başkanı bana göre her yönden bir şanstır ama onu da iyi değerlendirebilecek plan proje yaparak etkinlikler düzenleyecek yardımcılar lazım..
Ama nerde?