GERÇEK YARDIMLAŞMA

Bayburt’un en beğendiğim STK yapılanmalarından birisi de “Dilendirmezler Derneği”dir. Bu derneğin kuruluşu yıllar öncesine dayanıyor; “Bayburt Müslüman Dilendirmezler Cemiyeti” adıyla 1913 yılında kurulmuş. Kuruluş amacının “yüceliği” ve “insan onuruna yakışan” yönleri düşünülürse, bu derneğin “insan olan ve yardım dileyen” herkese el uzatacağı da bir gerçek. Amacı net ve çok insani, çok kutlu: yardıma gereksinim duyanlara; incitmeden, utandırmadan el uzatmak.
STK’ler de bu girişimin “felsefesini, ruhunu” örnek almalı. Ancak günümüz koşullarına uygun olarak.
Günümüzde yardımlaşmanın evrensel kuralları belirlenmiş: Gerçek ihtiyaçlıya, gerektiği kadar ve onu “sadakaya” alıştırmadan..
Elektriği olmayan köylere buz dolabı; doğal gaz ile ısıtılan konutlara kömür; nohut üreticisine bakliyat dağıtmak..
Yardımlaşma olarak değerlendirilebilir mi?
STK’ler bu kötü örnekleri ötelemeli, çağdaş anlamda yardımlaşmanın öncülüğünü yapmalıdır.
STK’ler, yardımı “iş edindirerek”; “yeni iş alanlarının açılmasını özendirerek”; bu ereklere ulaşmak için toplumun yöneticileri, iş insanları, toplum önderleri, toplumu oluşturan bireyler ile çağdaş, gerçekçi, kucaklayıcı, kararlı ve özeleştirili iş birlikleri oluşturarak sağlamalıdır.
Elbette çalışamaz durumda olanlar, bu değerlendirmenin dışındadır. Onlara yapılacak yardımlarda gözetilmesi gereken koşul “kişi onurunu koruması, gerektiği kadar yapılması, yardımlarda ayrımcılıktan kaçınılması”dır.
Özellikle yurdumuzun birçok yerinde etkinliğini sürdüren “Bayburt Kültür ve Yardımlaşma Dernekleri”nin “Bayburtlu öğrencilere yardım” etkinliği yeniden ele alınmalı ve değerlendirilmelidir.
Bu yardımlaşmada şunlara özen gösterilmelidir:
1. Gerçek gereksinimlilere burs
2. “Hora geçecek kadar olsun, az kişiye verilsin” ilkesine uyulmalıdır.
3. Duyguları gözetilerek yardım..
4. İş edindirme ilkesi, öğrenci yardımlarının temelini oluşturmalıdır. Paylaşımcıların “yarım gün”; “gece/gündüz”; “saatli”; “hafta sonu” gibi seçenekleri dikkate alınmalı..
Bunun yolu da “balık vermek değil, balık tutmayı öğretmek”tir.