Trabzonspor’un Hatay mağlubiyeti sonrasında Antalyaspor’a karşı nasıl bir planla sahaya çıkacağını merak ediyordum. Teknik Direktör Abdullah Avcı, geldiğinden beri devam ettiği ve artık klasikleşmiş iç saha oyunundan daha iyi bir organizasyonla sahnedeydi.
Özellikle orta saha ve hücum hattının hareketliliği, topu kaptırdıktan sonra geri kazanma süresinin azlığı çok iyiydi. Siopis, Maxi Gomez, Bakasetas ve Abdülkadir Ömür o tempoyu ayarlamada, topu geri kazanmada ve hareketliliği sağlamada kusursuza yakın oynadı. Aslında Trabzonspor’dan beklentim bunu her maça, her maçta da daha fazla süreye yaymasıydı.
Abdullah Avcı son maçlarda (Hatay, Ümraniye, İstanbulspor) 4-4-2 diamond dediğimiz, kanatsız düzeni denedi ancak tam olarak istediğini alamadı. Çünkü bu dizilim birebirde geçişleri ve hareketliliği sağlayacak oyunculara ihtiyaç duyuyor. Yusuf Yazıcı ve Bardhi o tarz oyuncular değil!
Trabzonspor haftalardır ideal 11’ini ararken dün akşamki kadro ideale yakın bir 11 gibi durdu sahada. Antalyaspor maçındaki sertlik, hareketlilik, topu geri kazanma süresi, birebiri oynayacak oyuncu sayısını artırmak gibi aksiyonlar geliştirilir ise bir oyunu artık vaat etmeye başlar Trabzonspor…
Son olarak Siopis’e ayrı bir parantez açmak isterim. İmza maçlarından birini oynadı. Tebrikler…