Maçtan sonra bakıyoruz yönetici ağabeylerimizin(!) maşallah beraberlik dolayısı ile ağızlar kulaklarda.
Niye? “E, Fenerbahçe’ye İstanbul’da yenilmedik ya”. Peki daha, daha önceleri? Fenerbahçe sevinirdi “Trabzon’a yenilmedik” diye. Eeee, zaman değişti, külahlar değişti, nereden nereye. Ha ilgililerin bazı “Futboldan anlarım” diye böbürlenip te neşeden kahkahadan ağzı kulaklarına gelenler? Onlar niye? Bu beraberlik çok mu önemli, veya başarı sayıldı? Evet, doğru. Bir maçı incelerken, irdelerken kendi hesabınıza yazılan artılarla değil maçın tamamı ile kendinizi ve rakibi değerlendirip ondan sonra sevinip veya üzülmek moduna geçmek gerekir. Maç başladıktan, dakika demiyeceğim saniyeler sonra tam üç adet bariz pozisyon. Ama yine nasılsa Fenerli futbolcular acemiler gibi pozisyonları yediler. Değerlendirmelerde kalemizde Fenerbahçe’nin bariz ve yüzde yüz pozisyonunu atladınız galiba.
Adam beceriksizlikten atamadı. Peki bu pozisyon nasıl oldu? Eğer gol olsa idi? Bu maçın neticesi hakkında hiç kehanetiniz veya tahmininiz oldu mu? Yok. Sadece hakem final düdüğünü çaldı herkes sevindi “İstanbul’da Fenerle berabere kaldık Allah bin bereket versin” Doğru. Devam ediyorum. İlk onbeş dakikayı bir düşünün ve hatırlayın. Adamlar fırtına gibi esti, o ne dehşetli saldırılar, ne sürat, ne çabuk paslaşmalar. Bunlar Trabzonspor lehine büyük birer şans. Bana “Oradan uğursuz uğursuz yorum yapıp ta keyfimize limon olma” demeyin. Bunlar gerçek. Eğer bunlar gol olsa idi? Değil mi?
Hah, şimdi bakın Ünal Karaman’ın düşünmesi lâzım “nasıl oldu da bu onbeş dakikada üç pozisyon verdik?”. Bir haha olursa…olursa yandınız. Peki gelelim Fenerbahçe cihetine. Orada da bir acaiplik var. Onbeş dakika fırtına gibi. Fakat kafamdan geçti. Bu ambiyans değil 90 dakik bir devre dahi sürmez. Zira insan anatomisi ve beyni bu denli sürate bu kadar zaman tahammül edemez. Nitekim etmedi de. Ha bu ara rakip bir gol buldu, bulmasına da görüp göreceği rahmet bu oldu. Ne devamı geldi ne de gösterdi. Ondan sonra Fenerbahçe de geri yaslanmaya başladı. Peki Trabzonspor? Trabzonspor da deplasmanda böyle zorlu bir rakip karşısında oynanması gerektiği gibi oynadı. Ne yalan söyleyeyimTrabzonspor sonraki akınları kesip savmasını becerdi. Ünal, yaptığı mantıklı değişikliklerle Fenerin gazını indirmesini bildi. Oyuncular da sahada iyi idi. Bu arada Yusuf Sarı üzerine yapılan haksız yorumlara da Ünal onu tekrar oyuna alarak Yusuf’un sahada ortaya koyduğu oyunla “Ben olacağım” mesajını vermesini sağladı. Yakışan da bu idi. Evet Trabzonspor bu beraberliğe bugün sevindi haklıdır da.