YAŞANMIŞ HİKAYELER
Yıl 2012
Trabzon Belediyesi Meclis üyesi, Başkan Yardımcısı, Başkan Vekili ve Encümen Başkanıyım. Başkanımız Sayın Orhan Fevzi Gümrükçüoğlu, günde 18 saate yakın çalışan, donanımlı bir mühendis. Bize verdiği görev çerçevesinde, Tanjant yolundan Yeni Cuma TOKİ evlerine bir yol açmak için güzergâh etüdü yapmak amacıyla Sayın Cengiz Çolak Bey ile bulvardan yokuş yukarı yürüyor, notlar alıyoruz.
O sırada, yolun solunda, kırık bir iskemlede oturan, elbisesi yırtık 30-35 yaşlarında bir kadını fark ettim. Yanında yaklaşık 13, 8 ve 5 yaşlarında perişan halde üç otistik çocuk vardı. Gerçekten içler acısı bir durumdaydılar.
Kadına, “Bu çocuklar senin mi?” diye sordum. “Evet,” dedi ve ekledi: “Ben dulum, işim gücüm yok. Bu bodrumda komşuların yardımları ile yaşıyorum.” Ağlamamak için başımı çevirdim. Beş-on saniye sonra tekrar sordum: “Abla, bu çocuklarla nasıl ilgileniyor, onları nasıl kontrol ediyorsun?”
Kadıncağız, “Olduğu kadar abi,” dedi. “Sabahtan akşama kadar üzerimdeler. Çocuklarım, çekiyorum işte. Yiyecek giyecek de zor buluyorum komşulardan.”
O an yıkıldım. “Allah, bize bu zavallının hakkını da soracak,” diye kahroldum. Kadına, “Abla, imkânın olsa hayatta ne isterdin?” diye gayriihtiyari sordum.
Kadın, “Ben Arsin’in Dilek köyündenim. Orada bir ev yapacak küçücük bir arsam var ama beni engelliyorlar. Orada tek katlı bir evim ve bu zihinsel sakat çocuklarım için birer odaları olsun isterim,” dedi. Oradan ayrıldım. Arkadaşlara yetişip etüdü bitirdik. Sabah belediyeye gidince, köyün Arsin’den 15 km güneyde ve yüksekte olduğunu öğrendim. Bombacı İsmail Hakkı ve Numan Cihan’a görev verdim. “Bu kadının evine şu kumanyaları koyun, sonra köyüne gidin. Giderken bir mimar, bir inşaat mühendisi ve etüt ekibi getirin. O arsanın pürüzlerini giderin. Önümüzdeki hafta başı ev inşaatına başlayacağız,” dedim.
Belediyede eli iş tutan herkese görev dağıttım, özellikle atölyede çalışan çelik ustalarına ve boyacılara. 120 m² evin plan ve projesini hemen yaptık. İlk kepçe ile hafriyata ben de gittim. Dualar aldık, çocuklar çok sevindi. Üç ay içinde çatıyı örttük. Hayırseverlerden boya, musluk, parke vb. temin ederek evi bitirdik. İçini de kumanya ile doldurduk.
O güzelim çocuklar hepimizi öptüler, bizi ağlattılar, anneleri dualar etti. Konutu onlara teslim ettik. Burada en büyük insanlığı Başkanımız Sayın Orhan Fevzi Gümrükçüoğlu gösterdi. Ben ona haber vermemiştim. İş bitince söyleyecektim. Meğer başından beri haberi varmış ama bu hayırlı iş için önüme engel koymamak adına bir şey söylememiş. İş bitince, “Allah razı olsun,” diye dua etti.
Yüce Allah bana ve emeği geçen ekibime bu hayırlı işi nasip etti. Çok şükür. Evi aileye teslim edince kuş gibi hafifledim. Bu emekçi belediye ekibime, başta Bombacı İsmail Hakkı, Numan Cihan, Aziz Azizoğlu ve Abdurrahman Bey olmak üzere, emeği geçen herkese Allah razı olsun. Bu hayır işi yapılırken asli işlerimiz hiç aksamadı. Bu fırsatı bana tanıyan Yüce Allah’a hamdolsun. O aileyi 12 yıldır hiç görmedim. Ancak bugün onların 1000 katı zenginlikte, mutsuz çocuklar ve aileler var. Şükür bilmeyenler var. Ne acı.
(Osman Necip Sevinç)
Aşılmaz Duvar: UĞURCAN ÇAKIR
O; zekası, çevikliği, refleksleri ve efsane kurtarışlarıyla kaleyi muhafız gibi koruyan bir kahramandır. Göz alıcı hamleleriyle rakiplerine gol atma şansı tanımaz. Onun kalesini geçmek, en iyi forvet oyuncusu için bile neredeyse imkansızdır. Uğurcan, ülkemizin milli takımına ve büyük Trabzonspor’un şanlı tarihine adını altın harflerle yazdırmaya devam ettirmektedir. Trabzonspor taraftarlarının en güvendiği ve sevdiği futbolcuların başında gelir. Azmiyle ve yetenekleriyle takım arkadaşlarına ilham kaynağı olur. Kalesinde Uğurcan’ın bulunmasından güven alan takım arkadaşları en zorlu anlarda dahi asla pes etmezler.
Uğurcan, maçın kaderini değiştiren olağanüstü kurtarışlarıyla bir anda oyunun seyrinin değişmesini sağlar. Zorlu anlarda kritik kurtarışlar yaparak takımına zaferi getirme yeteneği, onu bir kaleci olarak eşsiz kılar. Varlığı bile taraftarları ve takımı için adeta bir güvence haline gelmiştir. Trabzonspor’un kalesini kollayan bir dev gibi rakiplere korku, takım arkadaşlarına güven veren bir koruyucudur.
FUTBOL EMEKÇİSİ SİNAN AKÇAY
Trabzon futbolunda bir emekçi Sinan Akçay, 2018 yılındaki adıyla Hekimoğlu Trabzon Futbol Kulübü olarak bilinen kulüpte, antrenörlük kariyerimdeki deneyimlerimi genç oyunculara U16 antrenörü olarak aktarmaya başladı. 2019 yılından itibaren ise 1461Trabzon FK altyapı yapınışındaki genç futbolcuların gelişimi adına İdari menajer olarak görevine devam ediyor. Bu süreçte, kulübün altyapı desteğinin şekillenmesinde, oyuncu geliştirme programlarının temellerinin atılmasında ve ekiplerin uzun vadeli başarıları için stratejiler geliştirmek için çalışmakta. Kulübün altyapı yapısının şekillendirilmesinde, oyuncu geliştirme programlarının temellerinin atılmasında ve ekiplerin uzun vadeli başarıları için stratejiler geliştirme çabasında.